Erfelijke aanleg
Terughoudend zijn naar vreemde mensen en situaties is op zich niet slecht. Het kan namelijk ook een voordeel hebben. Honden (of hun voorouders) die gefokt zijn voor het bewaken van terreinen, eigendommen of kuddes hebben een bepaalde mate van gereserveerdheid nodig. Direct vriendelijk zijn is niet slim, want een “indringer” kan kwaad in de zin hebben. Dat gedrag kan soms vele generaties doorgegeven worden, ook als de hond zelf niet meer voor dit doel wordt ingezet. Zeker bij honden uit het voormalig Oostblok en bij honden uit bergachtige gebieden is dat zichtbaar. Dit in tegenstelling tot voormalig straathonden uit toeristische gebieden, die meestal juist wél open naar vreemden zijn. Zij leerden dat vriendelijkheid voer oplevert.
De terughoudendheid hoeft geen probleem voor de hond of zijn omgeving te zijn. Zeker als een hond ergens geplaatst wordt waar hier goed mee omgegaan wordt. Het is een ander verhaal als de hond in een druk gezin komt wonen, waar bijvoorbeeld veel verschillende mensen over de vloer komen. Door de vele impulsen kan terughoudendheid dan overgaan in angst of angstagressie. Inzet van agressie kan voor honden dan als een logische stap voelen, zeker als er niet goed op zijn waarschuwingssignalen wordt gereageerd (meer hierover in module 2). Er speelt in deze gevallen vaak ook territoriumgedrag mee (zie kopje hieronder).
Speelt erfelijkheid een duidelijke rol bij het gedrag van jouw hond? Dan is het heel lastig om dit deel van het gedrag te veranderen, want het zit als het ware in de “blauwdruk” van de hond. Met goede begeleiding kan er wel veel verbeterd worden.
Falco, de zwart bruine hond met de hoge krulstaart, is een Franse herder (Beauceron). Dit type honden is gefokt om schapen te drijven. Je ziet vaak dat honden die gefokt zijn voor bepaald werk automatisch gedrag vertonen. Falco gaat bijvoorbeeld direct over tot rondjes lopen rondom de honden van de uitlaatgroep. Vaak richt dit soort gedrag zich ook op mensen uit het gezin, bijvoorbeeld als een gezinslid tijdens een wandeling van de groep afdwaalt. Het uitvoeren van dit gedrag kan een hoge hoeveelheid dopamine geven, het is dus fijn om te doen voor een hond.
Pablo is een terriërkruising. Veel terriërs zijn gefokt om te jagen op klein wild, maar ook om het terrein te bewaken. Dit erfelijke gedrag zit er al generaties lang in en zal dan ook niet met een training af te leren zijn. In de video zie je dat de oren van Pablo naar voren gericht zijn en dat zijn staart hoog is. Dit kan in eerste instantie lastig te zien zijn, zeker omdat Pablo van nature zijn staart in een krul op zijn rug draagt.
