Hormonen
Onder invloed van hormonen kan een hond angstig zijn. Dat is bijvoorbeeld zichtbaar in de periode net voor de puberteit (vier maanden bij kleine honden en tussen de zes en acht maanden bij grotere honden). Ze krijgen dan een angstfase en kunnen angstiger reageren dan eerst. Meestal gaat dit vanzelf over als de hond weer wat ouder is. Uiteraard is het belangrijk om de hond rustig door deze periode te begeleiden. Doe bijvoorbeeld niet te veel nieuwe dingen met je hond, maar focus op activiteiten die hij kent en waar hij goed in is.
Het ontnemen van hormonen heeft ook invloed op angst. Bijvoorbeeld na het castreren van een reu. Het testosteronlevel daalt, een belangrijk hormoon voor zelfvertrouwen. Castratie wordt in de huidige tijd nog veel ingezet als “middel” tegen bepaald gedrag, zoals overmatig blaffen en druk doen. Maar dit heeft vaak niks met hormonen te maken, waardoor het gedrag dus ook niet verbetert. Het is mogelijk om eerst tijdelijk het effect van castratie bij een reu te bekijken, bijvoorbeeld door het plaatsen van een chip dat het testosteron tijdelijk laat dalen en zo het effect van een castratie nabootst. Bij teefjes neemt het oestrogeen af na castratie, waardoor ze juist meer testosteron krijgen. Het is daardoor mogelijk dat een onzekere teef door castratie wat zekerder wordt, maar dit is nooit te voorspellen. Heel soms kan castratie van een angstige hond wel een positief effect hebben. Een hond die erg hoog in zijn hormonen zit, verkeerd veel in een staat van opwinding. Na al die opwinding moet het lichaam bijkomen, waardoor het serotoninelevel daalt. Alleen hebben honden met veel angst hier al een tekort aan, waardoor de hond van grote opwinding snel naar (extreme) angst gaat en weer terug. Door de hond te castreren, kan er dan een stuk onrust worden weggenomen.
Veel honden uit het buitenland zijn gecastreerd als ze in Nederland komen. De meeste stichtingen hebben als beleid om preventief te werken tegen de hoeveelheid zwerfhonden in het land van herkomst. Daardoor heb je als eigenaar niet altijd invloed op of castreren voor jouw hond verstandig is. Heb je die keuze wel? Dan is het slim om eerst advies te krijgen van een erkend gedragstherapeut of gedragsdierenarts.
Het kleine zwarte hondje laat ambivalent gedrag zien: hij wisselt snel van houding, van laag naar hoog. Hij vertoont imponeergedrag naar de grote zwarte hond. Beide honden zijn reuen, maar de grote zware hond is gecastreerd en de kleine zwarte hond niet. Daardoor kan de gecastreerde reu vrouwelijker gaan ruiken, waardoor niet-gecastreerde reuen dit soort imponeergedrag gaan vertonen. De hoge hormoonpieken kunnen zorgen voor een snelle daling van serotonine, wat de lage houding van de kleine zwarte hond kan verklaren.
Hier zie je een voorbeeld van hormonaal gedrag zonder angst. De windhond heeft een brede, ontspannen kwispel. Hij legt zijn kop op de nek van de zwarte hond, wat onderdeel is van het paringsritueel bij honden. Daarna gaat hij over tot rijgedrag. De zwarte hond reageert daar met een correctie op, wat de windhond accepteert. Doet hij dat niet? Dan moet je als baasje bijsturen.
N.B. De vloer op de video is erg glad. Langdurig wegglijden kan bij honden sneller slijtage aan het gestel geven, let daar dus altijd op.
