
We spreken van een traumatische ervaring als de hond door een gebeurtenis zo geschrokken is dat hij in een vergelijkbare situatie weer bang wordt. Een belangrijk verschil tussen slechte socialisatie en een traumatische ervaring is dat honden die bang zijn vanuit slechte socialisatie dit vanaf jonge leeftijd al zijn en bij een traumatische ervaring de angst pas na een bepaalde tijd zichtbaar is. Stel, je hond is nooit bang geweest voor vuurwerk tot er plots naast hem een rotje knalt. Het afgaan van het rotje was voor de hond traumatiserend en hierna is hij angstig. Een hond die slecht gesocialiseerd is met harde geluiden is van jongs af aan al bang. Net als bij slechte socialisatie zie je bij honden na een trauma een lage houding. Het kan in geval van trauma wel zijn dat de angst conditioneert. Na verloop van tijd went de hond dan aan het bang zijn en laat daardoor niet altijd meer een geheel lage houding zien. Vaak is er dan nog wel veel stress zichtbaar of hij laat dubbele gedragingen zien. Bijvoorbeeld als een hond met een hoge houding richting de visite blaft, maar zodra de visite een stapje dichterbij komt, deinst hij direct terug met een lage houding.
Bij honden uit het buitenland speelt trauma vaak een grote rol. Denk aan een traumatische reis naar Nederland (lang in een klein hokje vervoerd worden), hardhandig beetgepakt of geslagen worden of op een andere manier pijn aangedaan worden. Afhankelijk van het ontstaan en de duur kan een trauma redelijk goed te begeleiden zijn.
Geconditioneerde angst kan lastig te zien zijn. Met geconditioneerde angst wordt gedrag bedoeld dat ooit angst was, maar door leerervaringen van de hond zich niet altijd in een angstige houding uit. Belangrijk: je ziet er wel altijd stresssignalen of wisseling in houding, waarbij een hond zowel hoge als lage houdingen aanneemt. Een voorbeeld is een hond die schrikt van de buurman en daar de eerste keer met een lage houding op reageert, maar na verloop van tijd een hogere houding aanneemt. Je kunt ook zien dat de hond dan gaat blaffen en richting de buurman wil lopen, maar ook snel weer achteruit kan deinzen. In video 1.6 zie je dit gedrag. De hond valt uit naar de gondel. Dit doet hij met zijn houding naar achter en hij heeft een propeller staart: een stress-signaal. De houding van de hond is verder overwegend hoog, maar omdat hij zijn gewicht naar achter heeft gericht en klaar is om te vluchten, verraadt hij dat hij eigenlijk niet zo zeker van zijn zaak is.