Angst om basisbehoeften te verliezen
Om te overleven heb je toegang nodig tot basisbehoeften, zoals onderdak, warmte en eten. Deze bronnen verdedigen tegen indringers is dus functioneel. Honden die in omstandigheden hebben geleefd waarbij ze waakzaam moesten zijn (omdat ze anders misschien een van deze bronnen kwijt zouden raken), kunnen dit gedrag na herplaatsing nog laten zien. Dat kan soms na een bepaalde tijd bijtrekken, maar dat gebeurt niet altijd. Afhankelijk van hoe vaak ze zich bedreigd hebben gevoeld kan het verdedigen van bronnen lang duren. Zeker als de hond (vind ‘ie zelf) een goede reden heeft om zijn omgeving niet helemaal te vertrouwen.
Het niet willen afstaan (en verdedigen) van eten is bij de buitenlandse hond best begrijpelijk. Net als het niet willen toelaten van vreemde mensen op hun vertrouwde plek/territorium. De hond kan dan echt het gevoel hebben dat hun overlevingskans bedreigd wordt. Net als bij een traumatische ervaring kan de hond hierbij zowel een lage houding als een wisselende hoge houding met stress laten zien. De hond kan bijvoorbeeld leren dat grommen of blaffen bij een etensbak de persoon – de bedreigende factor – wegjaagt. Dit kan de hond wat zekerder maken en hij kan het zelfs gaan generaliseren naar andere voorwerpen. Want het werkt blijkbaar goed.
In de video zie je Penny, een herplaatser die bekend is met agressie rondom eten. Haar houding laat zien dat dit angstgebaseerd is. Ze verstart eerst, zet haar rugharen omhoog (stress-signaal) en heeft een lagere houding. Haar staart is lager dan neutraal en haar oren zijn naar achteren. Daarbij gromt ze duidelijk. Een hond kan dit gedrag ook vanuit een hoge houding laten zien: dan is de staart hoog en de oren naar voren en het lijf van de hond naar de bedreiger gericht. Mogelijk laat de hond ook tanden zien. Een zelfverzekerde hond zal zijn lip niet verder optrekken dan de hoektanden, een onzekere hond toont vaak zijn hele gebit. Belangrijk: heeft jouw hond agressie rondom basisbehoeftes, zoals voer en ligplaats? Schakel dan hulp van een professional in om individueel advies te krijgen. Laat je hond ook altijd goed door een dierenarts nakijken. Fysieke klachten kunnen ook tot dit gedrag leiden.
