Een buitenlandse hond adopteren is vaak geduld hebben

Buitenlandse hond veel geduld

Suze Steenbergen, onze expert van de cursus ‘Goede start met je adoptiehond‘, heeft zelf een hond uit het buitenland in opvang. Tom kwijnde weg in een Nederlands asiel en Suze wilde hem een rustige start geven op weg naar zijn definitieve mand. Eenmaal bij Suze bleek Tom toch iets meer getraumatiseerd dan gedacht.

Suze houdt op Facebook een dagboek bij over Tom en dit is een prachtige pagina om te volgen. Niet alleen leef je mee met alle stapjes en terugvallen die Tom doormaakt, je leert ook dat je met geduld echt een heel eind komt. Zelf met hondjes waarmee het bij aanvang nooit meer goed lijkt te komen…

In deze blog vertelt Suze over de opvang van buitenlandse hond Tom, wat daar allemaal bij komt kijken en wat het met haar en haar gezin doet.  

“Tom kwam vijf maanden geleden bij ons in de opvang. Hij was vanuit het buitenland naar een Nederlands asiel gebracht voor adoptie, maar hij was in het asiel verschrikkelijk bang. Het asiel vroeg of ik iets kon betekenen als opvanggezin.  

Ik ben samen met mijn honden (Emma, Princes en Sjakie) bij hem gaan kijken en zag een ontzettend bange hond, ontheemd en onzeker over zijn lot. Het zou een fikse klus worden, maar ik besloot hem aan te gaan, samen met Fred (mijn man) en de honden.

Een buitenlandse hond adopteren vraagt om kleine stapjes

De eerste weken waren echt zwaar, maar hij maakte stappen. Van niets eten naar eten, van niet durven snacken naar dol op kluifjes. Van niet zindelijk naar volledig zindelijk. Van doodsangst voor mij en Fred naar een beetje vertrouwen in ons. Maar alles in zijn eigen tempo, met hier en daar wat subtiele druk.

Om hem een klein beetje te helpen, staat hij wel op gedragsmedicatie. We zagen in de eerste weken namelijk nauwelijks vooruitgang, hij zat opgesloten in zijn eigen hoofd en durfde daar niet buiten te treden.

De eerste maanden leefde hij op zijn één vierkante meter in de hoek van de kamer, dat is nog steeds zijn veilige plek waar hij echt tot rust komt. Niemand buiten ons mag daar komen, we bewaken zijn grenzen streng doch rechtvaardig.

Een buitenlandse hond met gebruiksaanwijzing

Nu zijn we vijf maanden verder en is hij nog niet klaar voor adoptie. Ik vraag me zelfs af of we ooit wel een baasje voor hem zullen gaan vinden. Het is een dier met een gigantisch lange gebruiksaanwijzing, dat moet je maar net willen.

Toch zien we ook echt hele grote sprongen in zijn ontwikkeling. Slapen kan hij als de beste. En dat is goud waard, want zo verwerkt hij alle prikkels die hij gedurende dag binnenkrijgt. Hij mag ’s morgens bij ons op bed en kiest er nu zelf voor bij ons in de slaapkamer te liggen ’s nachts.

Fijn kunnen loslopen

Tom kan tegenwoordig loslopen in veilige gebieden en is ontzettend gehoorzaam. Dat maakt het een stuk makkelijker hem de vrijheid te geven die hij nodig heeft om gelukkig te zijn. Als een blij ei sjeest hij over het veld en door het park. Het is prachtig om hem daar in zijn element te zien.

Veilige cirkel voor een buitenlandse hond

Wandelen in de buurt is een absolute no-go. Huizen, auto’s, fietsen, mensen, hij moet er niets van weten. Hij vindt mensen nog steeds heel erg eng en met vreemde honden wil hij geen contact. Hij houdt het liever bij zijn eigen veilige cirkel. Inmiddels is die cirkel wat uitgebreid, want naast ons is vriendin Mirjam volledig vertrouwd voor hem. Zo ook twee regelmatige logeerhondjes.

Toch zijn er situaties waar we de komende periode vooruitgang in hopen te zien met buitenlandse hond Tom. Een plas in de tuin vindt hij nog steeds spannend, ik moet hem tillen en neerzetten omdat hij nog steeds niet door de woonkamer durft. Ook bij ons op de bank is reuze griezelig, af en toe doen we dat om te laten zien dat het juist heel fijn kan zijn, maar gedoseerd. Inmiddels zet hij iedere dag een paar passen de woonkamer in, als je eenmaal die kleine momenten ziet, ga je ze extra waarderen.

Een buitenlandse hond is ook een geweldige hond

Tom is geweldig, er zit geen kwaad in, niets dan overgave en vertrouwen als hij eenmaal weet wat hij aan je heeft. Knuffelen en kroelen kan hij als de allerbeste, daar genieten we dan ook volop van.

Hij komt er wel, op zijn eigen tempo!”

Tom is een uitzonderlijk geval, maar helaas zijn er meer van dit soort angstige buitenlandse honden die wachten op adoptie. Ja, het kost tijd, maar met tijd en geduld kom je uiteindelijk heel ver. Blijf jij het dagboek van Tom volgen en ben jij getuige van zijn mooie stappen die hij zet?

Cursus ‘Goede start met je adoptiehond’

In de cursus Goede start met je adoptiehond geeft Suze nog veel meer tips over hoe je je nieuwe hond zo snel en fijn mogelijk kunt laten wennen aan zijn nieuwe omgeving. Benieuwd hoe? Check de cursus hier: